Retro Games Review: Barbarian

Barbarian (βάρβαρος) είναι μια λέξη που αυτομάτως φέρνει στο μυαλό την γιγαντόσωμη φιγούρα ενός Γότθου, Βησιγότθου ή κάποιου Βίκινγκ αλλά παράλληλα μας θυμίζει και την φοβερή ταινία του 1982 "Conan The Barbarian" στην οποία πρωταγωνιστεί ο μέγας Arnold Schwarzenegger. Στον χώρο των video games πάντα έβγαιναν και βγαίνουν παιχνίδια που βασίζονται σε κάποια επιτυχημένη ταινία (ή τηλεοπτική σειρά) με κάποια από αυτά να γνωρίζουν παρόμοιου βεληνεκούς επιτυχία και κάποια άλλα απλά να αμαυρώνουν την καλή φήμη της ταινίας στην οποία βασίζονται. Στην πρώτη κατηγορία (αυτή των επιτυχημένων μεταφορών από ταινία) ανήκει και το Barbarian της Palace Software. Πως θα μπορούσε άλλωστε να λείπει ο Conan από κάποιο παιχνίδι;

ΣΕΝΑΡΙΟ

Το Barbarian: The Ultimate Warrior (όπως είναι ο πλήρης τίτλος του) ή αλλιώς Death Sword (όπως ήταν και είναι γνωστό στις ΗΠΑ), είναι παιχνίδι μάχης σώμα με σώμα (κοινώς fighting) που όντως θυμίζει σε πολλά την ταινία με τον Conan, από τους χαρακτήρες, το περιβάλλον μέχρι και τη μουσική του επένδυση. 
Παρά το γεγονός ότι το Barbarian φέρει αρκετά στοιχεία από την γνωστή ταινία, σαν παιχνίδι δεν φαίνεται να βασίζεται στο ίδιο σενάριο παρά έχει την δική του μοναδική ιστορία. Ουσιαστικά ο "βάρβαρος" ήρωας που ελέγχουμε, καλείται να παλέψει σε διάφορες πίστες για τη ζωή του (βασικά για το κεφάλι του), έχοντας ως συμμάχους το σπαθί και τις μαχητικές του ικανότητες, ενάντια σε άλλους μεγαλόσωμους τύπους, μέχρι να φτάσει στο κάστρο του μοχθηρού μάγου "Drax", να απελευθερώσει από την αιχμαλωσία την πανέμορφη πριγκίπισσα Mariana (μάλλον Ελληνικής καταγωγής πρέπει να είναι αυτή) και να βάλει ένα οριστικό τέλος στα σχέδιά του μάγου για απόλυτη κυριαρχία. Μπορεί το σενάριο να ακούγεται "τετριμμένο" όμως νομίζω πως το όλο στήσιμο και το gameplay είναι αυτά που μετράενε στο συγκεκριμένο παιχνίδι.     

Amstrad cpc gameplay sample video:


ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Το Barbarian είναι πραγματική απόλαυση και παίζεται όπως τα περισσότερα 2D fighting παιχνίδια. Η διαφορά είναι πως εδώ δεν παλεύεις με τις γροθιές και τις κλωτσιές σου ή με τις μαγικές σου "βόμβες" παρά προσπαθείς να πάρεις τη νίκη κυριολεκτικά "με το σπαθί σου"! Απ' όσα γνωρίζουμε από την ταινία με τον Conan (όσοι δεν την έχετε δει να την δείτε!), οι βάρβαροι "bodybuilders" κράδαιναν τεράστια σπαθιά που απαιτούσαν τεράστια μυϊκή δύναμη. Έτσι και εδώ, ο Barbarian έχει στη διάθεσή του ένα παρόμοιου μεγέθους σπαθί με το οποίο μπορεί να εκτελέσει ποικιλία κινήσεων (που έχουν αντιγραφεί με ακρίβεια από τις φοβερές κινήσεις του ίδιου του Schwarzenegger ως Conan)! Ο σκοπός είναι είτε να σκοτώσετε αργά και βασανιστικά τον αντίπαλο (μέχρι να του μηδενίσετε τα δώδεκα επίπεδα ενέργειας) ή να τον "ξαπλώσετε" μια κι' έξω, παίρνοντάς του το κεφάλι. Οι πρώτοι αντίπαλοι μοιάζουν αρκετά βατοί σε επίπεδο δυσκολίας, όμως όσο προχωράμε γίνονται όλο και πιο γρήγοροι (αλλά και πιο βίαιοι). Ευτυχώς η αύξηση της δυσκολίας γίνεται σταδιακά, που σημαίνει ότι έχουμε τον χρόνο να μάθουμε τις κινήσεις του παιχνιδιού οι οποίες είναι ουκ ολίγες. Και μιας και είπα "κινήσεις", οι αντίπαλοι μαχητές στο Barbarian (όπως και ο ήρωας) είναι πραγματικά εντυπωσιακοί και χειρίζονται το σπαθί ακριβώς όπως ο Conan ενώ παράλληλα μπορούν να "κυλιστούν" στο έδαφος αλλά και να κλωτσήσουν τον αντίπαλο.

BBC micro gameplay sample video:

Να σημειωθεί εδώ ότι μόλις οι δυο αντίπαλοι κάνουν ακριβώς την ίδια κίνηση και συγκρουστούν τα σπαθιά τους, ακούγεται ένας πολύ όμορφος ήχος μεταλλικής "κλαγγής" (ειδικά στις 16bit εκδόσεις), ενώ μόλις ένας εκ των δυο πέσει πρώτος στον...βωμό του καθήκοντος (με ή χωρίς κεφάλι), έχουμε ένα πολύ όμορφο animation με ένα πράσινο πλασματάκι -που μοιάζει με σαύρα - το οποίο διασχίζει νωχελικά την οθόνη, αρπάζει το πτώμα και το σέρνει εκτός πίστας (ρίχνοντας μάλιστα και κλωτσιά στο...κομμένο κεφάλι του) ενώ το όλο σκηνικό συνοδεύεται από μια, μάλλον πένθιμη, μουσική υπόκρουση!      
Atari ST gameplay sample video:

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

Και πάμε τώρα στο "εικαστικό" μέρος. Πέρα από την απίστευτα sexy παρουσία του τότε μοντέλου Maria Whittaker ως Mariana στο εξώφυλλο του παιχνιδιού μαζί με τον -μάλλον τρομακτικό- Michael Van Wijk στον ρόλο του Barbarian, έχουμε στα χέρια μας ένα παιχνίδι που, παρά την χρονολογία που δημιουργήθηκε (το 1987), έχει καλά γραφικά, γρήγορη δράση και πολύ καλό ήχο.
-Εικόνα από το φοβερό εξώφυλλο του παιχνιδιού-
Η έκδοση για τον Amstrad CPC στην οποία έπαιξα για πολλοστή φορά το Barbarian, είναι αρκετά καλοφτιαγμένη με όμορφους χρωματισμούς και αρκετά σταθερό animation! Ο δε ήχος ακούγεται πολύ ευχάριστα καθώς προσφέρει αρκετά εφέ αλλά και το original μουσικό κομμάτι της ταινίας (σε chip-tune στυλ). Τα backgrounds έχουν δημιουργηθεί με προσοχή, με το κάθε ένα να έχει τον δικό του σχεδιασμό και συνδυασμό χρωμάτων, ενώ τα sprites (αν και κάπως χοντροκομμένα) κινούνται αρκετά γρήγορα λαμβάνοντας υπόψη και τους περιορισμούς του hardware ενός 8bit μηχανήματος! Σε γενικές γραμμές πάντως, το Barbarian στον Amstrad CPC είναι μια πολύ τίμια προσπάθεια και ένα ιδιαίτερα διασκεδαστικό παιχνίδι ενώ συγκριτικά με τις άλλες 8bit εκδόσεις, θεωρώ πως είναι το πιο όμορφο, τουλάχιστον στα χρώματα καθώς στον Commodore 64 είναι κάπως "ξεθωριασμένα" και στις εκδόσεις για ZX Spectrum και BBC Micro, λιγότερα. Όπως και να έχει πάντως, το Barbarian είναι ένα πολύ καλό παιχνίδι σε όποιο σύστημα και αν το δοκιμάσει κάποιος.


ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 

(AMSTRAD CPC):
Γραφικά: 9/10, Ήχος 9/10, Gameplay 9/10

Υπεύθυνοι Developing / Publishing: Palace Software (EU), Epyx (North America)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 1987 (home computers) 
Είδος: Fighting, Swords fighting
Εκδόσεις: Amstrad CPC, Commodore 64/128, ZX Spectrum, BBC Micro, Atari ST, Amiga, Apple II.     
Δοκιμή Review: Amstrad CPC 
Παρουσίαση: Panos (PDial) Retroshowcase / retroshowcase.com 

Δημοσίευση σχολίου

7 Σχόλια

  1. Αναλυτικότατο το review του φίλου Πάνου.
    Να συμπληρώσω να εξής.
    Το παιχνίδι δημιουργήθηκε αρχικά για τον Commodore 64 και πέρασε 1000 κύματα μέχρι να κυκλοφορήσει διότι ως γνωστόν οι Άγγλοι είναι πουριτανοί, τουλάχιστον δημόσια...
    Είχαν θέμα με τον αποκεφαλισμό, το αίμα, και τα "αληθοφανή¨ γραφικά...
    Εντάξει όλα τα παραπάνω, αλλά και για τα πλούσια ελέη της Κυρίας Whittaker !?!!? Αίσχος.
    Το παιχνίδι είχε πολλαπλές επιθετικές αλλά και αμυντικές κινήσεις πέρα από τη ξακουστή τούμπα.
    Η μουσική μεταφορά του Βασίλη Πολυδούρη εξαιρετική για τους Amstrad CPC και Commodore 64 αν και απουσίαζαν από ότι θυμάμαι στα δεκαεξάμπιτα.
    Τα ηχητικά εφέ όμως στα μεγαλύτερα μηχανήματα ήταν σαμπλαρισμένα από την ομώνυμη ταινία.

    Η έκδοση του Spectrum είχε διαφορετικούς αντιπάλους που φορούσαν μάσκα.
    Αγαπημένη έκδοση και για εμένα είναι εκείνη του Amstrad.
    Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα remake για την Amiga με δοαφορετικό gameplay, έξτρα μηχανισμούς και ομαλό framerate στα 50fps (προσωπικά το "σπαστό" animation" του ταιριάζει καλύτερα).

    Tip: Πατώντας το πλήκτρο V στην έκδοση του CPC καθώς παίζουμε εμφανίζεται η έκδοση του παιχνιδιού στην οθόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγκυκλοπαίδεια είσαι ρε!
      Thanks για τα συμπληρωματικά σχόλια! ;)

      Διαγραφή
  2. Όχι, απλά έχω μνήμη αυτιστικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ax! πόσες αναμνήσεις έχω στον Amstrad απο αυτο το παιχνίδi..ξενυχτια!
    Πολύ αναλυτικο review Πάνο ειδικότερα και με την προσθήκη των βίντεο. Βλέπεις τότε πιστεύαμε διάφορα για το εκάστοτε game
    Συγκεκριμένα θυμάμαι οταν βγηκε η έκδοση για το PC (CGA), κάποιος είχε κοροϊδεψει εναν φίλο μου που είχε Amiga τότε, οτι στην εκδοση για CGA υπήρχε μια extra move που κοβεις τον αντιπαλο στα 2 (όπως τον αποκεφαλισμο)..
    Άραγε τι σόι gamer να κατεληξε εκείνος ο φίλος μου που πίστευε τέτοια "φίδια" :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός ο φίλος σου είναι και ο βασταγερός βατευτής σου.

      Διαγραφή
  4. Εγω σε CPC 464 το επαιξα για πρωτη φορα. Φοβερο παιχνιδι, πρωτοποριακο για τη εποχη του, ιδιαιτερα το διπλο! Η σαυρα που κλοτσα το κεφαλι, ολα τα λεφτα! Με στυλ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπημένο και λατρεμένο παιχνίδι.
    Το είχα λιώσει στον CPC μου και μετά στην Amiga.
    Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στον CPC δεν φόρτωνε αυτόματα όλες τις οθόνες.
    Για να δεις όλες τις οθόνες έπρεπε στην κυριολεξία να φορτώσεις το παιχνίδι 4 φορές.
    Κουφό ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή